درباره‌ی قتل‌های ناموسی | حسین کعبی
این قتل‌ها برای «ناموس» صورت می‌گیرند و باید به همین نام نه با عناوین مبهم و کلی مثل «زن کشی» توصیف بشوند، صفت ناموسی طبعا اینجا کاربرد پدیدارشناسانه دارد و نه اعتراف و توجیهی برای ناموس – را می‌توان از جنبه‌های متعددی بررسی کرد. بیشتر تحلیل‌ها بر جنبه‌های فرهنگی و سیاسی تاکید دارند .
فمنیست‌های جریان اصلی لیبرال بر جنبه فرهنگ بیشترین تاکید را دارند و علت و ریشه‌ی این قتل‌ها را به فرهنگ مردسالار عقب‌مانده جامعه‌ی ایران ارجاع می‌دهند؛ فرهنگ سنتی مذهبی مردسالاری که از طرف دولت جمهوری اسلامی حمایت و تقویت می‌شود.
از طرف دیگر تحلیل فمنیستی چپ‌گرا را داریم که بر جنبه سیاسی-اجتماعی تاکید می‌کنند و ریشه این قتل‌ها را به روابط نابرابر قدرت بین مردان وزنان ارجاع می‌دهند . مدعای این تحلیل این است که ساخت مردسالاری فراتر از فرهنگ است و از ساخت دولت مدرن و روابط اقتصادی سیاسی جامعه مدرن تغذیه می‌شود. جایز نیست که تضاد جنسیتی را صرفا به فرهنگ تقلیل داد چرا که ابعاد و مختصات و ریشه‌های اقتصادی-سیاسی دارد که باید آن‌ها را تحلیل کرد.
