آبان زورق پوسیده‌ی تنپوشِ خشم و نام دیگر منْ گونه‌یِ ماست. به‌هنگامِ قُل قُل چشمه‌های سرْریزِ خون از پهنه‌ی سینه‌های پنهان نیزارها. زمان به تلالو درد در گذر ایام زل می‌زند و کشان‌کشان به بیست و پنج ضربه نبض می‌زند. کدام آبان کدام خونین جگران کدام آسمان، خون قهقهه می‌کند؟! هراس در کدام پستو فرامان می‌خواند؟! آبان نام دیگر ماست

این قتل‌ها برای «ناموس» صورت می‌گیرند و باید به همین نام نه با عناوین مبهم و کلی مثل «زن کشی» توصیف بشوند، صفت ناموسی طبعا اینجا کاربرد پدیدارشناسانه دارد و نه اعتراف و توجیهی برای ناموس – را می‌توان از جنبه‌های متعددی بررسی کرد. بیشتر تحلیل‌ها بر جنبه‌های فرهنگی و سیاسی تاکید دارند . فمنیست‌های جریان اصلی لیبرال بر جنبه