سیروس بینا: در این یادداشت علاقه دارم به دفتری جدید از شعرهای عزیزی سخن بگویم که خود ادیبی توانا و نویسنده ای متعهد است که از اوان جوانی با اراده ای راسخ علیه رژیم کودتائی شاه، و پس از آن علیه رژیم جهل و جنایتِ جمهوری اسلامی، به مبارزه اشتغال داشته است. مردی ثابت قدم و صاحب قلم، مترجمی که

  برای هاجره قربانی زن‌کُشی *: شعر و نقاشی از: ساناز اسکندری دهانت را بدوز هاجره اینجا برهوت زجرکشیدگی‌ست. غمت را چال کن زنانگی‌ات را نیز. ما نطفه‌ی آماس کرده ات را در گلوی تمام شاعران جهان می‌کاریم. ما جای تو سیگار می‌کشیم، قهوه در دست می‌چرخانیم و گپ می‌زنیم. ما جای تو سوزن می‌زنیم و خلق می‌کنیم. تو اما؛

«کاتنامه‌ی شکنجه» شعر و نقاشی: آیدا پایدار …کات!در نیاوردی از کاسه ی خوننعش نعش نگاه وپرت نکردی به آغشته ی بیرونجا پای کبود سیلی رابه لقمه ی خشک از وحشتمان!سر نیاوردی به ذبحی وکات!که در می آوریمبا تطهیر تیغ اشکداغمادرانهاشکداغهمچنان که میخ ها در لمس تنت ذوب می شوندو هزار مسیح ترس خوردهبه چشمان بی خدایت پناه می آورند؛ای فقرات